Determination of Vegetation Areas, Land Cover Type Distributions, Usage Class, Usage Area, and Occupation Status of Kundu and Belek Tourism Regions in Antalya Province Between 1985 and 2022 Using Satellite Imagery
Vegetation Situation of Kundu and Belek
DOI:
https://doi.org/10.1071/ejmbs.v4i2.23Keywords:
Antalya, Kundu Tourism Region, Belek Tourism Region, VegetationAbstract
In this study, the vegetation areas and land cover type distributions of the Kundu and Belek Tourism Regions, located in the eastern part of Antalya province, as well as the usage class, usage area, and occupation status of these regions between 1985 and 2022 were identified using satellite imagery. Analyses for 1985 were conducted using NASA's LANDSAT-5 satellite images, while analyses for 2022 were performed using OpenStreetMap data. The area sizes and construction rates in 1985 and 2022 were calculated as percentages based on satellite images. LANDSAT-5 images were subjected to a supervised classification process. Accordingly, a total of 45 sample points were identified in the Kundu and Belek Tourism Regions, and all pixels most similar to the collected pixel values were classified as vegetation areas. The total size of the selected area in the Kundu Tourism Region was 15.54 km², where only one or two buildings were observed in 1985, leading to its evaluation as an insignificant area. In contrast, the selected area in the Belek Tourism Region was 35.60 km², with the total building area in 1985 being less than 0.1%. In analyses conducted using OpenStreetMap data, the built-up area in the Kundu Tourism Region was calculated as 1.88 km², corresponding to 12% of the total area. The total building area in the Belek Tourism Region was calculated as 0.76 km², corresponding to 2% of the total area. This indicates that construction has been observed in both areas since 1985, predominantly in coastal regions. As a result, it was determined that the usage and occupation of the areas increased from 1985 to 2022. For the Kundu Tourism Region, the Park-Recreation area for 2022 was found to be 74.74 hectares (10.61%), while for the Belek Tourism Region, it was found to be 8.93 hectares (0.51%) in 2022. These findings reveal intensive construction in the Kundu and Belek Tourism Regions since 1985, with the most significant development observed in the Kundu Tourism Region.
References
Akengin, H., Dinç, Y. (2020). The effects of tourism sector on urbanization: The case of Manavgat. International Journal of Geography and Geography Education (IGGE), 41, 199-220.
Altuntaş, A., Benliay, A. Ortaçeşme, V. (2011). Antalya Kentsel Gelişiminin Lara Kumul Ormanları Üzerine Etkileri. I. Ulusal Akdeniz Orman ve Çevre Sempozyumu. Kahramanmaraş. 122-128.
Amini, S., Saber, M., Rabiei-Dastjerdi, H., Homayouni, S. (2022). Urban land use and land cover change analysis using random forest classification of landsat time series. Remote Sensing, 14(11), 2654
Ceylan, H. (2021). Antalya Manzarası. Bilim Armonisi, 4(1), 7-7.
Deniz, T. (2019). Turizm ve Biyoçeşitlilik. Safran Kültür ve Turizm Araştırmaları Dergisi, 2(3), 323-339
Dipova, N., Cangir, B. (2017). Lara - Kundu (Antalya) Düzlüğünün Sıvılaşma Şiddeti İndeksi’ne (LSI) Dayalı Sıvılaşma Haritası. Jeoloji Mühendisliği Dergisi, 41(1), 31-46.
Dipova, N. (2002). Antalya kıyı düzlüklerinin oluşumu ve mühendislik özellikleri, IV. Kıyı. IV. Kıyı Mühendisliği Ulusal Sempozyumu, 24-27 Ekim 2002, Antalya, Bildiriler Kitabı, 429-442.
Dipova, N., Oğuz, C. (1998). Lara (Antalya) kumulları ve kıyı alanı. Türkiye’nin Kıyı ve Deniz Alanları II. Ulusal Konferansı Bildiriler Kitabı, 22-25 Eylül, ODTÜ, Ankara.
Ekici, B. (2020). Kumul biyotoplarının haritalanması, Kurucaşile (Bartın) örneği. Turkish Journal of Forestry, 21(2), 188-194.
Göktürk, R.S. (1994). Antalya Şehir Florası Üzerinde Bir Araştırma. Akdeniz Üniv. Fen Bil. Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi. 225 syf.
Işık, S., Zoğal, V. (2017). Turizm Kentleşmesi Kavramı: Antalya Örneği. Ege Coğrafya Dergisi, 26(2), 71-94.
İçemer, G. T., Topaloğlu, A. 2020. Antalya Kent Plajlarının Yüzme suyu ve Plaj Kumu Mikrobiyolojik Kalitesinin Değerlendirilmesi ve Halk Sağlığı Riskleri. Türk Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi, 77(EK-4), 77-82.
Koç, K., Koşun, E., Karaman, M.E. 2015. Kıyı Sedimentlerinde Tane Boyunu Etkileyen Faktörler: Antalya Körfezi’nde Konyaaltı ve Lara Plajlarının (Antalya) Karşılaştırılması. Türkiye Jeoloji Bülteni. 58(2), 85-102.
Mansuroğlu, S., Dağ, V. (2020). Antalya’daki Korunan Alanlarda Turizm ve Rekreasyon Etkinliklerine Bağlı Kullanım Sorunları: Köprülü Kanyon Milli Parkı Örneği. Peyzaj Araştırmaları ve Uygulamaları Dergisi, 2(2), 85-95.
Özçelik, M. (2017). Belek Kıyısı (Antalya) İçin Kıyı Kenar Çizgisinin Önemi. Türkiye Jeoloji Bülteni, 60(3), 331-346.
Phan, T. N., Kuch, V., Lehnert, L. W. (2020). Land cover classification using Google Earth Engine and random forest classifier—The role of image composition. Remote Sensing, 12(15), 2411. https://doi.org/10.3390/rs12152411
Piao, Y., Jeong, S., Park, S., Lee, D. (2021). Analysis of land use and land cover change using time-series data and random forest in North Korea. Remote Sensing, 13(17), 3501. https://doi.org/10.3390/rs13173501
Sünbül, V., Tonyalıoğlu, E.E. (2021). Antalya İli Kaş İlçesi Örneğinde Alan Kullanım /Arazi Örtüsü Değişim Tespiti. Uluslararası Doğu Anadolu Fen Mühendislik ve Tasarım Dergisi, 3(2), 376-387.
Üzümcü, O.O., Koç, B. (2017). Ekolojik Turizm Kavramı: Fethiye Örneği. Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi, 10(1), 14-19.
Web1. (2022). http://obanettr.org/default.asp?baslik=laraperakende_kumullari&page=2&a=83&b=1&c=83. Access Date: 05.06.2022
Web2. (2022). http://obanettr.org/images/pdf/64.pdf. Access Date: 08.06.2022
Web3. (2022). http://www.belek.info. Access Date: 14.10.2022
Web4. (2022). https://ockb.csb.gov.tr/belek-ozel-cevre-koruma-bolgesi-i-2759. Access Date: 14.10.2022
Vuruşkan, A., Ortaçeşme, V. (2009). Antalya Kentindeki Doğal Sit Alanlarına İlişkin Sorunların İrdelenmesi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 22(2), 179-190.
Vuruşkan, A. (2009). Antalya Kentindeki Doğal Sit Alanlarına İlişkin Sorunların İrdelenmesi. Akdeniz Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Antalya, 134 s.
